Ֆրանսիացիներ

Հռոմեական աղբյուրների վրա հենվելով`   գալերին ներկայացնում են որպես «խիզախ, կողմնորոշվող, սակայն փառասեր, անկայուն և ոչ մի տեսակի կարգապահություն չընդունող»: Բնավորության այս առանձնահատկությունները կարելի է գտնել օտարերկրացիների կողմից ֆրանսիացիներին բնութագրելիս:

 

Եվրոպայում դժվար է գտնել էթնիկապես առավել ոչ միատարր ազգ, քան ֆրանսիացիներն են: Հյուսիսը, որտեղ գերակշռում է բարձրահասակ, կապուտաչյա շիկահերների դասական տիպարը, այլ վայրերի նման չմիաձուլվեց հարավի հետ, որտեղ գերակշռում են ցածրահասակ, լայնաթիկունք սևահերները:

 

Առաջին անգամ ծանոթանալով`   ֆրանսիացին հետաքրքրվում է ոչ թե ձեր մասնագիտությամբ կամ զբաղեցրած պաշտոնով, այլ թե`   «Որտեղի՞ց եք Դուք ծնունդով»:

 

Ի տարբերություն այլ ժողովուրդների`   ֆրանսիացիները նստակյաց ազգ են: Այժմ արտերկրում աշխատող և մշտապես բնակվող ֆրանսիացիների թիվը չի գերազանցում 1,5 միլիոնը: Նրանցից շատերը ծերանալով`   վերադառնում են Ֆրանսիա`   հայրենիքում մահկանացուն կնքելու:

 

Օտարերկրացիները, խոսելով ֆրանսիացիների առավելությունների մասին, բնութագրում են նրանց`   որպես հմայիչ, խելոք, եռանդուն և աշխատասեր ազգի: Միևնույն ժամանակ, նրանց թերությունների թվին են դասում ինքնահավանությունը, հաստակողությունը, ագրեսիվությունը, սառնությունը և երբեմն`   կեղծությունը:

 

Ֆրանսիացիները առանձնանում են շփման ժամանակ բարձր ճաշակով`   հարգանքը, օգնության գալու, դիմացինին ծառայելու մեծ պատրաստակամությունը: Հատկանիշներ, որոնք այդ ազգին դարձրեցին այլ ժողովուրդների կողմից հարգանքի ու սիրո արժանի:

 

Ի տարբերություն անգլիացիների, ֆրանսիացիներն ընկնելով այլ երկիր հեշտությամբ են յուրացնում ուրիշի բարքերը և կենցաղը:

 

Ֆրանսիացիները հաշվենկատ են, խորամանկ և հնարամիտ: Միևնույն ժամանակ նրանք մեծահոգի են, խանդավառ և դյուրահավատ:

 

Խոսակցության արագությունը նրանց մոտ աշխարհում ամենաբարձրերից մեկն է:

 

Լատիներենից ֆրանսերեն լեզուն ժառանգեց բյուրեղյա պարզությունը, թույլ չտալով քերականական տրամաբանության թյուր մեկնությունները, հոմանիշների ահռելի քանակության համատեղությամբ, որոնցից յուրաքանչյուրը կրում է որոշակի իմաստային և հուզական ծանրաբեռնվածություն: Պատահական չէ, որ XVII - XIX դարերում ֆրանսերեն լեզուն միջազգային լեզու էր և շփման միջոց եվրոպական աշխարհիկ հասարակության, մանավանդ`   դիվանագետների համար:

 

Ֆրանսերեն լեզուն պատկանում է հնդեվրոպական լեզվախմբի ռոմանական թևին:

 

Ֆրանսիացիները չեն սիրում, երբ փորձում են իրենց պարտադրել օտար հայացքներ: Նրանք չեն սիրում նաև միանգամից շոշափել այն հարցը, որը որ իրենց բոլորից շատ է հետաքրքրում: Դրան մոտենում են հետզհետե, աստիճանաբար: Հակառակ դեպքում դա համարվում է ոչ միայն վատ վարքի, այլև ոչ մեծ խելքի նշան:

 

Ֆրանսիացիները իրենց քնքշանքը երեխաների նկատմամբ չեն արտահայտում իտալացիների նման`   բարձր ձայներով, դրամատիկ ժեստերով, համբույրներով կամ ապտակներով: Վաղուց է նկատվել, որ ֆրանսիացին հակված է իր երեխայի մեջ գնահատելու «մեծերի նման» դատելու վառ արտահայտված ընդունակությունը: Ֆրանսիայում հասարակական վայրում բարձրաձայն լաց լինող երեխան հազվադեպ երևույթ է, կամ նա օտարերկրացու երեխա է: Երեխային փոքրուց սովորեցնում են, որ ուտեն լրիվ միչև վերջ`   ինչ դրված է ափսեում: Ափսեի մեջ ինչ-որ բան թողնելը համարվում է անպարկեշտության նշան, անհարգալից վերաբերմունք տանտիրուհու նկատմամբ:

 

Սլավոնական ժողովուրդներին հատուկ տատիկ-դայակների ինստիտուտը, որ առավոտից երեկո հետևում են իրենց թոռներին, Ֆրանսիայում հայտնի չէ: Տատիկները թոռներին կարող են վերցնել միայն շաբաթ և կիրակի օրերին, իսկ գյուղերում`   ամառային արձակուրդներին:

 

Բավականին յուրահատուկ է ֆրանսիացիների վերաբերմունքը փողին և հարստությանը: Որպես արժանիք է գնահատվում խնայողությունը:

 

Ֆրանսիացիներին հատուկ է ինքնաարտահայտման պահանջը, ուրիշին մշտապես դատելու կիրքը, միևնույն ժամանակ`   լսելու ուրիշի կարծիքն իր մասին: Ֆրանսիացու բնավորության մեջ միշտ պայքարի մեջ են անհատականն ու հասարակականը:

 

Ֆրանսիացու հետ խոսելիս «դու»-ի անցնելը նրբանկատ հարց է, երկար ժամանակ պահանջող:

 

Ֆրանսիացու ամենասիրած զբաղմունքը սուրճի կամ գարեջրի մեկ բաժակի շուրջը նստելն է սրճարանում, նայելը փողոցի անցորդներին: Նա միևնույն ժամանակ և մարդկանց մեջ է, և մի կողմում, բարեկամի կամ ծանոթուհու հետ առանձին: Ոչ թե սնունդը կամ խմիչքը, այլ`   կարծիքների փոխանակումն է օդի նման անհրաժեշտ ֆրանսիացուն:

 

Ֆրանսիացիները չեն սիրում ուրիշների, նույնիսկ ամենամտերիմների հետ կիսել իրենց հոգսերն ու ապրումները:

 

Ֆրանսիացիների հետ գործարար հանդիպման ժամանակ անհրաժեշտ է տալ այցեքարտը: Քանի որ այստեղ մեծ նշանակություն են տալիս կրթությանը, խորհուրդ է տրվում այցեքարտի վրա նշել ավարտած բուհը, մանավանդ, եթե այն էլիտար է:

 

Ֆրանսիացիները ցավագին են ընդունում գործարար հանդիպումների ժամանակ անգլերեն կամ գերմաներեն լեզուների օգտագործումը, համարելով, որ այն նսեմացնում է իրենց ազգային հպարտությունը:

 

Գործարար հանդիպման ժամանակ գործերի մասին խոսում են միայն սուրճը մատուցելուց հետո: Մինչ այդ`   ֆրանսիացիները նախընտրում են խոսել արվեստի ու մշակույթի մասին:

 

Ֆրանսիացիները ճշտակատար չեն: Ընդունելությունների ժամանակ ընդունված կարգ է, որ ինչքան բարձր է հյուրի կարգավիճակը, այնքան նա ուշ է գալիս: Եթե դուք ընթրիքի եք հրավիրված ֆրանսիական որևէ ընկերության նախագահի կողմից, ապա նկատի ունեցեք, որ կարող եք սեղան նստել կես ժամ նախատեսվածից ուշ: Առավել հարմար թեմաները սեղանի շուրջ դրանք բեմադրություններն են, գրքերը, ցուցահանդեսները, երկրի ու քաղաքի զբոսաշրջության տեսարժան վայրերը:

 

Առանձնապես գնահատվում է զրուցակցի ունեցած գիտելիքները արվեստի մասին, մանավանդ`   ֆրանսիական:

 

Ֆրանսիացիներն շոյված են զգում իրենց երկրի ու մշակութային ժառանգության նկատմամբ ունեցած ձեր հետաքրքրությունից: Պետք է խուսափել դավանանքի, ծառայության, եկամուտների ու ծախսերի հետ կապված, անձնական խնդիրներից, հիվանդությունների, ընտանեկան դրության, քաղաքական հայացքների քննարկումներից:

 

Ֆրանսիացիների համար ընթրիքի հրավիրումը բացառիկ պատիվ է: Ընթրիքին ներկայանալ է պետք նշանակված ժամից քառորդ ժամ ուշ: Որպես նվեր`   ընդունված է տանել շոկոլադե կոնֆետներ, շամպայն, գինի, ծաղիկներ (միայն ոչ սպիտակ և ոչ էլ քրիզանթեմներ, որոնք Ֆրանսիայում համարվում են սգո խորհրդանիշ):

 

Ֆրանսիայում ընդունված չէ զրուցակցին դիմել անունով, եթե ինքը դա չի խնդրել: Սովորաբար օգտագործում են «մսյե»`  դիմելով տղամարդուն և «մադամ»`   դիմելով կանանց:

 

Ընդհանրացնելով, նշենք, որ գործարար շփման մեջ բազմազան են ֆրանսիացիների պահվածքի ոճերը, մտածելակերպը:

 

Ժամանակակից ֆրանսիական ազգի բնութագրիչը նրա անհատականությունների անկրկնելիությունն է:

 

Աղբյուր`   www.mhktert.am