Կնքվել է Մուդրոսի զինադադարը

11-րդ հոդվածով նախատեսվում էր թուրքական զորքերի էվակուացիան Անդրկովկասից, ըստ որում՝ մնացած զորքերը պետք է հեռացվեին «եթե դաշնակիցները պահանջեն դա՝ տեղերում իրավիճակը ուսումնասիրելուց հետո»: Հոդվ. 16-ով նախատեսվում էր թուրքական զորքերի դուրսբերումը Կիլիկիայից: Հոդված 24-ում ասված էր, որ «Հայկական նահանգներից որևէ մեկում անկարգությունների դեպքում դաշնակիցներն իրենց իրավունք են վերապահում գրավելու դրա մի մասը»:

 

Մուդրոսի զինադադարի պայմանները դաշնակիցների անունից Թուրքիային թելադրել էր անգլիացի ծովակալ Քալթորպը՝ առանց համաձայնեցնելու Անտանտի մյուս անդամների հետ: Այդ պայմանները քննարկման առարկա դարձան 1919թ.-ի հունվարի18-ին Փարիզում բացված հաշտության կոնֆերանսում: Հունվարի վերջին Անտանտի գերագույն խորհուրդը որոշում ընդունեց Օսմանյան կայսրությունից Հայաստանի, Սիրիայի, Պաղեստինի, Արաբիայի և Միջագետքի անջատման մասին:

 

Հետագայում, սակայն, Անտանտի պետությունները ոչ մի լուրջ քայլ չձեռնարկեցին իրագործելու Մուդրոսի զինադադարի այն պայմանները, որոնք կնպաստեին Հայկական հարցի արդարացի լուծմանը: Անկարայում կազմված թուրքական կառավարությունը մերժեց Մուդրոսի զինադադարը և հասավ դրա փաստացի վերացմանը: