Պագոդա

Պագոդա (սանսկր. भगवत् , բհագավաթ, «սրբազան, փառավոր» բառի պորտուգալական արտասանություն; ճապ.՝ 塔, Տոո; չին. 寶塔, բաո-տա, «գանձերի աշտարակ») — բուդհայականական կամ հինդուիստական պաշտամունքային կառույց: Տարբեր երկրներում պագոդա են համարում կառույցների տարբեր տեսակներ:

Պագոդան բուդդայական պաշտամունքային կառույցի տիպ է Հեռավոր Արևելքի երկրներում: Նախատեսված է բուդդայական մասունքներ պահելու համար: Կառուցվում են տաղավարների, աշտարակների (հաճախ՝ բազմաստիճան), կոթողների և այլ ձևերով՝ քառակուսի կամ բազմանկյուն հատակագծով: Որպես կառույցի տիպ՝ կազմավորվել է մ. թ. առաջին դարերում, Չինաստանում (Դայանտա բազմահարկ պագոդան, 652 թ.), տարածվել է Վիետնամում (հայտնի է Դիեն-Բո փայտե պագոդան՝ մեկ սյան վրա, 1044 թ.), Կորեայում, Ճապոնիայում և այլուր:

Թաիլանդում, Բիրմայում, Շրի Լանկայում, Լաոսում և Քամբոջայում պագոդա են կոչում բուդհայականական հավանգները, որոնք հաճախակի սրբազան իրերի կամ հուշահամալիրների պահարանների դեր են տանում:

Նեպալում, հյուսիսային Հնդկաստանում, Տիբեթում, Չինաստանում, Կորեայում, Ճապոնիայում, Վիետնամում, Ինդոնեզիայում և արևմտյան երկրներում պագոդա են համարում որպես տաճարներ օգտագործվող բազմահարկիկ աշտարակներ