Աշխարհի ամենախոշոր ցամաքային կենդանին

Փիղն ունի վիթխարի մարմին, թեթևակի սապատավոր մեջք և հաստ, սյունանման ոտքեր, փոքրիկ աչքեր, մեծ ականջներ ու երկար ժանիքներ, լայն ճակատ: Փղի ժանիքները`   փղոսկրերը, մեծացած ատամներ են և աճում են ամբողջ կյանքի ընթացքում՝ երբեմն հասնելով շատ մեծ չափերի: Ժանիքները հարձակվելու և թշնամիներից պաշտպանվելու հզոր զենք են:

 

Ամենահետաքրքիրը փղի կնճիթն է, որն առաջացել է քթի և վերին շրթունքի սերտաճումից, վերջանում է քթանցքերով, իսկ նրա տակ տեղավորված են բերանն ու եռանկյունաձև ստորին շրթունքը: Կնճիթը շատ զգայուն է: Այս հսկա կենդանին սնվում է խոտով ու տերևներով: Նրա կենսագործունեությունը պահպանելու համար պահանջվում է մեծ քանակությամբ կեր. հասուն փիղն օրական ուտում է 100-200 կգ կեր:

 

Կոշտ բուսական կերը փիղը լավ ծամում է բերանի խորքում տեղադրված խոշոր ատամներով: Եթե հին ատամը մաշվում է կամ վնասվում, նրա հետևում աճում է նորը և հրելով դուրս գցում հինը: Ատամ չունեցող փիղը թուլանում է և մահանում սովից կամ հիվանդություններից: Խմելու ջուրը նա նույնպես վերցնում է կնճիթով: Իսկ շոգ ժամանակ կնճիթով վերից վար ջրում է իրեն, ապա ավազ է ցանում, որպեսզի տզերը չխրվեն մաշկի մեջ:

 

Բավականին զարգացած է փղերի փոխօգնության բնազդը: Երբ փիղը խճճվում է թակարդում կամ ընկնում փոսի մեջ, մյուս փղերը, մեկնելով իրենց կնճիթները, ջանում են օգնել նրան: Փղերն իրենց վիրավոր կամ հիվանդ ընկերոջը չեն լքում: Նրանք երբեք չեն լքում նաև մորը կորցրած ձագին: