Կլոդ Դեբյուսի

1872-1884թթ. սովորել է Փարիզի կոնսերվատորիայում: 1884-86թթ. ապրել է Հռոմում, որտեղ «Անառակ որդին» կանտատի համար արժանացել է Հռոմեական մրցանակի: Վերադառնալով Փարիզ՝ Դեբյուսին մտերմացել է սիմվոլիստ բանաստեղծների և իմպրեսիոնիստ նկարիչների հետ: Որպես դաշնակահար և դիրիժոր 1913թ. իր ստեղծագործություններով հանդես է եկել Սանկտ Պետերբուրգում, Մոսկվայում: 

 

Դեբյուսին նաև երաժշտական քննադատ էր: Նա թարմացրել է երաժշտական արտահայտչամիջոցները, հարստացրել երաժշտության (հատկապես՝ նվագախմբային) երանգապնակը: Նրա վրա զգալիորեն ազդել են ֆրանսիական և արևելյան ժողովուրդների արվեստները, Մոդեստ Մուսորգսկու, Նիկոլայ Ռիմսկի-Կորսակովի երաժշտությունը: 

 

Դեբյուսիի լավագույն գործերից են «Պելեաս և Մելիզանդա» օպերան, «Խաղեր», «Խաղալիքներով արկղը» բալետները, «Ֆավնի հետկեսօրյա հանգիստը» սիմֆոնիկ պրելյուդը, «Իբերիա» սիմֆոնիկ սյուիտը, դաշնամուրային բազմաթիվ ստեղծագործություններ, գործիքային անսամբլներ, ավելի քան 50 երգ ու ռոմանս: