Ջոակինո Անտոնիո Ռոսինի

Ռոսինիի առաջին փորձը եղավ «Ամուսնական օրինագիծ» (իտալ. La cambiale di matrimonio, Վենետիկի «Սան Մոզե» թատրոնում, 1810 թ.) մեկ գործողությամբ օպերան, որն իր վրա փոքր ուշադրություն հրավիրեց, ինչպես երկրորդը՝ «Տարօրինակ պատահար»-ը:

 

Հենց սա էլ դրդում է Ռոսինիին գործի լծվել: 1812թ. գրում է հինգ օպերա: Հաջորդ տարի Վենետիկի «Լա Ֆենիչե» թատրոնի բեմում բեմադրվում է «Տանկրեդ»-ը, ապա «Իտալուհին Ալժիրում» օպերան, որոնք մեծ հաջողություն են ունենում:

 

Ռոսինիին մեծ ճանաչում բերեց Հռոմի «Արջենտինա» թատրոնում 1816թ.-ին բեմադրված «Սևիլյան սափրիչը»: Օպերան Հռոմում դիմավորեցին մեծ անվստահությամբ, քանզի մարդիկ համարում էին համարձակություն, որ ինչ-որ մեկը հանդգնել է նույն սյուժեով օպերա գրել Ջովանի Պաիզիելոյից հետո:

 

Ռոսինիի օպերայի առաջին ներկայացումը նույնիսկ սառն ընդունեցին: Երկրորդ ներկայացումը թեև թևաթափված Ռոսինին չի ղեկավարում, սակայն այն ունենում է արբեցնող հաջողություն: Հասարակությունը նույնիսկ այդ առթիվ ջահերով երթ է կազմակերպում:

 

Նույն տարում Նեապոլում բեմադրվում է «Օթելլո» օպերան, որում Ռոսինին դուրս է մղում սիմետրիկ ռիթմ չունեցող վոկալ երաժշտական ձևը, ապա «Մոխրոտը»՝ Հռոմում, «Գող կաչաղակը»՝ 1817 թվականին Միլանում:

 

1815-23թթ. Ռոսինին պայմանագիր է կնքում թատերական ձեռնարկատեր Բարբայայի հետ, ըստ որի՝ տարեկան 12 հազար լիրա վարձատրության դիմաց պարտավորվեց ամեն տարի երկու նոր օպերա գրել: Այդ շրջանում Բարբայայան ոչ միայն Նեապոլի թատրոնն էր կառավարում, այլև «Լա Սկալա» թատրոնը Միլանում և Իտալական թատրոնն Վիեննայում:

 

1821 թվականին Ռոսինին ամուսնանում է երգչուհի Իզաբելա Կոլբրանի հետ: 1823թ.-ին Լոնդոնի թագավորական թատրոնի տնօրենի հրավերով կոմպոզիտորը մեկնում է Մեծ Բրիտանիա, որտեղ նրան հնգամսյա աշխատանքի դիմաց վճարում են 7000 ֆունտ ստերլինգ: 1824թ.-ին Ռոսինին Փարիզում ստանում է Իտալական թատրոնի տնօրենի պաշտոնը: Կոմպոզիտորը մահացել է 1868թվականին: