Ջեկ Լոնդոն

Որոշելով, որ գումար աշխատելու ամենահեշտ միջոցը գրելն է, նա սկսել է ամսագրում կարճ պատմվածքներ հրատարակել, որոնց գլխավոր թեման ծովային ճանապարհորդություններից և Ալյասկայից ստացած անձնական տպավորություններն էին:

 

1899թ.-ից հրատարակել է պատմվածքներ, որոնք հետագայում զետեղվել են «Գայլի որդին», «Նրա նախնիների աստվածը, «Սառնամանիքի զավակները» և այլ ժողովածուներում: Հյուսիսի թեմայով են ստեղծվել նաև «Ձյուների դուստրը» վեպը, «Նախնիների կանչը» և «Սպիտակ ժանիք» վիպակները:

 

Լոնդոնի լավագույն ստեղծագործություններից է «Մարտին Իդեն» (1909թ.) վեպը, որում պատկերված է տաղանդավոր արվեստագետի ճակատագիրը նյութապաշտ իրականության մեջ: Նրա երկերում կյանքի օրենքները դաժան են, բայց և արդարացի:

 

Դժբախտությունը վրա է հասնում այն ժամանակ, երբ մարդն անտեսում է այդ օրենքները, հարստանում ու դառնում է ագահ, ձգտում էլ ավելի հարստանալու՝ ոտնահարելով ամեն ինչ:

 

Այդ թեման արծարծել է նաև «Ժամանակը չի սպասում» (1910թ.), «Երկաթե կրունկ» (1912թ.), «Լուսնի հովիտը» (1913թ.), «Մեծ տան փոքրիկ տիրուհին» (1916թ.) վեպերում: Անվանի գրողը մահացել է 1916թ.-ի նոյեմբերի 22-ին քնաբերի ավել չափաբաժին ընդունելու հետևանքով: