Վլադիմիր Վիսոցկի

 

Նրա ամենահայտնի և ամենասիրած կինոդերը "Место встречи изменить нельзя" հեռուստասերիալում Ժեգլովի դերն էր, որը շատ ռեալիստական էր ստացվել: Բազմաթիվ հեռուստադիտողներ համոզված էին, որ Գլեբ Ժեգլովը հորինովի կերպար չէր:

 

Մարինա Վլադին Վիսոցկու կյանք մտավ 1967 թվականին: Վիսոցկին սիրահարվեց նրան "Колдунья" ֆիլմից հետո: Նա օրը մի քանի անգամ դիտում էր այդ ֆիլմը, տարիներ շարունակ երազում հանդիպման մասին: Վերջապես այն կայացավ:

 

«Աչքիս ծայրով նկատում եմ, որ մեզ է մոտենում ոչ բարձրահասակ, վատ հագնված մի երիտասարդ: Ես նայում եմ նրան, և նրա բաց շագանակագույն աչքերը մի պահ գրավում են ուշադրությունս: Նա մոտենում է, լուռ բռնում ձեռքս, համբուրում այն, նստում կողքիս:

 

Նրա լռությունը չի մտահոգում ինձ, մենք միմյանց այնպես ենք նայում, կարծես երկար տարիներ ճանաչում ենք իրար»,- նկարագրում է Մարինա Վլադին իրենց առաջին հանդիպումը: «Աշխատել է պետք»,- Վիսոցկու սիրած արտահայտությունն էր: Եթե նա կարողանար, 24 ժամ կաշխատեր:

 

3-4 ժամ քուն, մնացածը`   աշխատանք: Իր երգերը նա հիմնականում գիշերն էր գրում: Տուն էր գալիս ներկայացումից հետո ու անցնում աշխատանքի: Մարինան նրան տաք թեյ էր տալիս ու լուռ նստում անկյունում: Երբեմն նա քնում էր, իսկ Վիսոցկին առավոտյան արթնացնում էր նրան, որպեսզի կարդա գիշերը գրած բանաստեղծությունները:

 

Վիսոցկին հեղինակային երգի մասին ասում էր. «Հավաստիացնում եմ, որ հեղինակային երգը շատ մեծ աշխատանք է պահանջում: Այդ երաժշտությունն ապրում է ինձ հետ, քուն ու դադար չի տալիս»: 1980թ.-ի հուլիսի 25…

 

Ողջ Մոսկվան էր կարծես Վիսոցկուն հողին հանձնում, թեև մահվան պաշտոնական լուրը չէր տրվել. այդ պահին Մոսկվայում Օլիմպիական խաղեր էին ընթանում: Միայն թատրոնի դրամարկղի ապակուն մի համեստ գրություն էր փակցված. «Մահացել է դերասան Վլադիմիր Վիսոցկին», սակայն ոչ ոք այդպես էլ չի վերադարձնում իր տոմսը…