Զինծառայողի իրավունքները ռազմական ոստիկանության և քննչական մարմինների հետ հարաբերություններում

Ռազմական ոստիկանության կամ քննչական մարմինների կողմից իրականացվող վարույթների շրջանակներում զինծառայողը կարող է ունենալ վկայի, տուժողի, կասկածյալի կամ մեղադրյալի կարգավիճակ, կամ չունենալ վերը նշված կարգավիճակներից ոչ մեկը, եթե դեռևս չկա հարուցված քրեական գործ:

Յուրաքանչյուր դեպքում վարույթն իրականացնող մարմինը պարտավոր է անձին պարզաբանել իր կարգավիճակից բխող իրավունքներն ու պարտականությունները, պարտականությունները չկատարելու հետևանքները, իր մասնակցությամբ իրականացվող գործողության իրականացման կարգը:

Եթե զինծառայողի պահանջով իր իրավունքները չեն պարզաբանվում, կամ նույնիսկ եթե իրավունքների պարզաբանումից հետո զինծառայողը չի կողմնորոշվում իր իրավունքների և պարտականությունների իրականացման հարցում, ինչպես նաև այն դեպքերում, երբ զինծառայողը դժգոհ է իրավապահ մարմինների կողմից իր նկատմամբ ցուցաբերվող վերաբերմունքից, վերջինս իրավունք ունի օգտվելու փաստաբանի կողմից ցուցաբերվող իրավաբանական օգնությունից և իր մասնակցությամբ իրականացվող գործողություններին մասնակցել փաստաբանի հետ:

Օրենքով նախատեսված որոշակի դեպքերում իրավաբանական օգնությունը ցույց է տրվում պետական միջոցների հաշվին: Մյուս դեպքերում փաստաբանի մասնակցությունը պետք է ապահովվի զինծառայողի կողմից և նրա միջոցներով:

Ընդ որում, իրավաբանական օգնությունից օգտվելու իրավունքը որևէ սահմանափակման ենթակա չէ, կապ չունի, թե ինչ գործողություն է իրականացվում վարույթն իրականացնող մարմնի կողմից, հետևաբար, եթե ռազմական ոստիկանության աշխատակիցները կամ քննչական մարմինները որևէ կերպ խոչընդոտում են փաստաբանական օգնություն ստանալու իրավունքի իրականացմանը, զինծառայողը կարող է հրաժարվել իր մասնակցությամբ իրականացվող ցանկացած գործողության մասնակցելուց այնքան ժամանակ, քանի դեռ փաստաբանի ներկայության խոչընդոտները վերացված չեն:

Այն դեպքում, երբ չկա հարուցված քրեական գործ և զինծառայողը հրավիրվում է վարույթն իրականացնող մարմնի մոտ բացատրություններ տալու, նա կարող է բացատրություններ տալ կամ հրաժարվել դրանք տալուց: