Ցանք

Ցանքի ձևը մեծ ազդեցություն է թողնում բերքի քանակի և որակի վրա: Ցանքի ճիշտ ձևի դեպքում սերմնացուն օգտագործվում է խնայողաբար, բույսերի համար ստեղծվում են լավ պայմաններ, հեշտանում է խնամքի աշխատանքների մեքենայացումը:

   

Ցանքի այս կամ այն ձևն ընտրելիս անհրաժեշտ է առաջին հերթին հաշվի առնել տվյալ բույսի կենսաբանական առանձնահատկությունները և հողային պայմանները: Ելնելով մշակվող բույսի առանձնահատկություններից՝ ցանքը կատարվում է՝

 

- համատարած՝ նեղ շարքերով (ցորեն, գարի, աշորա, վարսակ, խոտաբույսեր և այլն)

- լայն շարքերով (կարտոֆիլ, ճակնդեղ, եգիպտացորեն, արևածաղիկ, առանձին հատիկաընդեղեն մշակաբույսեր և այլն ):

 

Կիրառում են համատարած շարային ցանքի հետևյալ ձևերը՝

 

Սովորական շարային ցանքը ամենատարածված ձևն է: Շարքերը լինում են 15 սմ հեռավորությամբ: Նեղաշար ցանքի դեպքում շարքերի հեռավորությունը լինում է 7,5 սմ: Երկար վեգետացիա ունեցող և ջերմությամբ ապահովված վայրերում միևնույն տարածությունից նույն տարում երկրորդ բերք կարելի է ստանալ ամառային ցանքից: 

 

Այսպես օրինակ՝ Արարատյան հարթավայրում հուլիսի առաջին տասնօրյակում՝ գարին կամ ցորենը հնձելուց հետո, արագ կերպով հողը կարելի է նախապատրաստել և ցանել եգիպտացորեն, միամյա խոտաբույսեր և այլ վաղահաս սորտեր: Մինչև աշնանային ցրտահարությունները, այդ բույսերից կարելի է ստանալ ոչ միայն սիլոսային զանգված, այլև բերք:

 

Եթե հողամասի դիրքը թույլ է տալիս, ապա շարքերի ուղղությունը լեռնային պայմաններում պետք է անել հյուսիսից հարավ: Դա լուսային և ջերմային լավ պայմաններ է ստեղծում բույսերի համար: Տաք վայրերում լավ է ցանքը կատարել արևելքից արևմուտք: