Սերմերի որակը

Սերմնացուի որակը կախված է սորտից: Սովորաբար լավագույն սորտերը տալիս են բարձրորակ սերմնանյութ: Սակայն ամենալավ սորտն անգամ վատ մշակության պայմաններում կարող է կորցնել իր որակը:

 

Սերմնադաշտում անհրաժեշտ է կատարել տեսակային և սորտային քաղհան, այսինքն՝ նախքան ծաղկելը, հեռացնել տվյալ սորտից բացի մնացած բոլոր սորտերի հասկերը: Սերմնադաշտի բերքն անհրաժեշտ է հավաքել, սորտավորել և պահեստավորել առանձին:

 

Սերմերի որակի մեծ խայտաբղետություն է նկատվում հատկապես այն մշակաբույսերի մոտ, որոնց ծաղկման ժամանակաշրջանը երկար է (վարսակ, կորեկ, ոլոռ): Սերմերի ծլունակությունը պահպանվում է երկար ժամանակ: Սովորական պահեստավորման պայմաններում հացաբույսերի սերմերի ծլունակությունը պահպանվում է 2-5 տարի:

 

Հացաբույսերի սերմերի խոնավությունը 14-15%-ից ավելին չպետք է լինի: Պահեստները պետք է լինեն չոր, ունենան օդափոխության հարմարանքներ: Նախքան օգտագործելը, դրանք պետք է լավ մաքրել և ախտահանել:

 

Սերմնանյութի ցանքային որակը որոշելու համար վերցնում են միջին նմուշ և որոշում նրա մաքրությունը, սերմերի ծլունակությունը, խոնավությունը, ծլման էներգիան, կենսունակությունը, 1000 հատիկիզանգվածի կշիռը, հիվանդություններով և վնասատուներով վարակվածությունը:  Դրանցից հատկապես արտադրական նշանակություն ունեն սերմերի ծլունակությունը և մաքրությունը: