Անգկոր-Վատ (Կամբոջա)

Համարվում է երբևէ ստեղծված ամենամեծ պաշտանմունքային վայրերից մեկը, ինչպես նաև աշխարհի կարևորագույն հնագիտական հուշարձաններից մեկը: Այն կառուցվել է 12-րդ դարի կեսերին Սյուրավառման 2-րդ թագավորի կառավարման օրոք: Այս համալիրը ներառված է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցանկում:

 

Անգկոր-Վատը տեղակայված է Կամբոջային համանուն նահանգի մայրաքաղաք՝ ժամանակակից Սիեմրեապ քաղաքից 5.5 կմ դեպի հյուսիս, և իրենից ներկայացնում է վանական համալիրի մի մաս: Անգկորը զբաղեցնում է 200 կմ² տարածք, սակայն վերջին հետազոտությունները վկայում էին այն մասին, որ այն կարող էր զբաղեցնել 3000 կմ² տարածք, իսկ բնակչությունը կազմում էր կես միլիոն մարդ, ինչի հետևանքով այն համարվում էր նախաարդյունաբերական դարաշրջանի ամենաբնակեցված տարածքը:

 

Ի սկզբանե Վիշնու աստծուն նվիրված լինելով՝ ճարտարապետության տեսանկյունից այն ներկայացնում է հնդկական տաճար - սարի տեսակ, որը մատնանշում է Մեռա առասպելական սարը՝ աստվածների բնակատեղին, ինչպես նաև ցուցահանդեսների տիպալոգիա, որն առավել բնորոշ է ավելի ուշ շրջանի ճարտարապետությանը: Տաճարն իրենից ներկայացնում է երեք համակենտրոն ուղղանկյուն շինություններ, որոնց շրջապատող տարածքը 1,5×1,3 կմ է, բարձրությունը աճում է դեպի կենտրոն՝ երկարությունը՝ 3.6 կմ, լայնությունը՝ 190մ: 

 

Ներքին կառուցվածը ներառում է հինգ լոտոսի տեսքով աշտարակ, կենտրոնական աշտարակի բարձրությունը 42մ է սրբատեղիի վրա: Իսկ գետնից բարձրությունը կազմում է 65մ:

 

15-րդ դարում այն չէ օգտագործվում և լքված էր: 1860թ.ից բաց է եղել եվրոպական քաղաքակրթության համար: Անգկոր-Վատը պատկերված է Կամբոջային պետական դրոշի և զինանշանի վրա: