Մադագասկար

Մադագասկար պետությունը գտնվում է Հնդկական օվկիանոսի արևմտյան մասում`   Մադագասկար կղզու և հարակից կղզիների վրա: Այն Աֆրիկա մայրցամաքից բաժանվում է Մոզամբիկի նեղուցով: Կղզու մեծ՝ արևելյան մասը լեռնային է, առավելագույն բարձրությունը՝ 2876մ (Մարուտանանա լեռ), իսկ արևմտյան ափերին տարածվում են դաշտավայրերը:

 

Կլիման հյուսիսում մերձհասարակածային է, հարավում՝ արևադարձային: Գետերը ջրառատ են, սահանքավոր: Կղզու արևելյան խոնավ շրջաններում տարածված են մշտադալար անտառները, արևմուտքում՝ սավաննաները և չոր տափաստանները:

 

Մայրցամաքից վաղ մեկուսացման պատճառով կղզում շատ են բուսական (էբենոս, սանդալենի) և կենդանական (լեմուրներ, միջատակեր տենրեկներ)  բնաշխարհիկները: Աֆրիկա մայրցամաքին բնորոշ շատ կենդանիներ Մադագասկարում չեն հանդիպում: 

 

Կղզու առաջին բնակիչները եղել են ինդոնեզացիները, պոլինեզացիները, ավելի ուշ՝ բանտու ցեղերը և արաբները: 

XIV դարում Մադագասկարի կենտրոնում կազմավորվել է Իմերինա պետությունը, XVI–XVII դարերում՝ ևս մի շարք փոքր պետություններ, որոնք XIX դարում միավորվել են կենտրոնացած պետության՝ Մալգաշական թագավորության մեջ: Դեռևս XVI դարից կղզում տիրապետություն հաստատելու համար պայքարել են պորտուգալացիները, անգլիացիները, ֆրանսիացիները: 1883թ-ից կղզին եղել է ֆրանսիական գաղութ: Անկախություն է ձեռք բերել 1960 թ-ին:

Ներկայումս բնակչության 99 %-ը մալգաշներ են: 

Խոշոր քաղաքներն են Անտանանարիվուն, Ֆիանարանցուան, Տուամասինան, Անցիրաբեն: